เดือนที่แล้วอาการปวดฟันกลับมาอีก ผมต้องรีบไปพบทันตแพทย์ที่โรงพยาบาลห้างฉัตร คุณหมอสั่งยาให้ บอกว่ารักษาเหงือกจนหายอักเสบแล้วก็ค่อยไปขูดหินปูน...
เมื่อวันอังคารที่ที่ผ่านมา ผมไปโรงพยาบาลห้างฉัตรแต่เช้าเพื่อขูดหินปูน ได้คิวรักษาที่ห้องฟันอันดับ ๑ พอ ๘ โมงครึ่งคุณหมอลงมือกรอฟันผมด้วยเครื่องมือทันสมัย เสร็จแล้วก็บอกให้กลับบ้านได้! ก่อนหน้านั้นคุณหมอตรวจฟันให้ แล้วบอกว่ามีผุอยู่ ๒ ซี่ ถ้ามีเวลาให้ไปอุดซะ ผมรอให้ผ่านไปสามวัน วันนี้ก็ได้ฤกษ์ไปโรงพยาบาลอีกครั้งเพื่ออุดฟัน...
ได้คิวอันดับ ๑ อีกแล้ว สะดวกสบายไปทุกอย่าง คิด ๆ ดูแล้วเห็นว่าระบบสาธารณะสุขของไทยเรานั้นดีกว่าประเทศเพื่อนบ้านอย่างเช่น พม่า ลาว และเวียดนามเยอะเลย ยิ่งถ้าเป็นบังกลาเทศหรืออินเดียซึ่งมีประชากรมากมาย ผมยังนึกไม่ออกว่าเมื่อชาวบ้านปวดฟันจะไปหาหมอฟันและได้รับบริการด้วยเครื่องมือพร้อมสรรพได้ที่ไหน?
ในลำปางโดยเฉพาะที่โรงพยาบาลห้างฉัตร ผมแค่ขี่จักรยานยนต์จากบ้านไปไม่ไกล ขอให้ไปแต่เช้าเพื่อได้คิวแรก ยังไม่ทัน ๙ โมงผมก็ได้กลับบ้าน! แถมไม่ต้องจ่ายตังค์อีกต่างหาก!!
วันนี้หมอฟันสาวน่ารักไม่อยู่ คุณหมออาวุโสเป็นผู้อุดให้ ท่านบอกให้ผมชี้ว่าจะอุดซี่ไหน พอเห็นว่าเป็นฟันซึ่ที่ทำครอบฟันเอาไว้แล้วเกิดผุ เป็นรูอยู่ด้านล่างลึกลงไป ท่านบอกว่ายังอุดไม่ได้ ต้องรื้อครอบฟันออกมาดูก่อน ผมได้ยินแล้วใจแป้ว ขอคุณหมอช่วยกรุณาอุดอีกซี่หนึ่งให้ก็แล้วกัน
คุณหมอกรุณาทำให้ ประมาณ ๙ โมงก็เสร็จ! สุดยอดบริการด้านสาธารณะสุขอีกเช่นกัน!! คราวนี้คุณหมอไม่ได้นัดให้ผมไปทำอะไรค่อ เมื่อกลับถึงบ้าน ผมนั่งคิดถึงเจ้าฟันซี่ที่อุดไม่ได้ ลองวาดรูปดูเล่น ๆ ดังนี้...
ฟันผุเป็นรูอยู่ใต้ครอบฟัน คิดว่าอีกไม่นานคงต้องถอน มันเป็นวิธีเดียวที่จะแก้ปัญหาอย่างง่ายดาย ผมใช้งานมานานแล้ว เหลือเวลาที่จะขบเคี้ยวอีกไม่เท่าไหร่ อีกหน่อยก็ต้องหันไปกินอาหารอ่อนแทน...
แล้วจะเสียดายไปไย!!!
No comments:
Post a Comment