ใกล้ ๖ โมง ผมเปิดประตูระเบียงออกไปมองท้องฟ้าด้านทิศตะวันออก หูแว่วเสียงธรรมชาติในระบบสเตอริโอ นกร้องอยู่ทางขวา เสียงไก่ขันอยู่ด้านซ้าย ขอบคุณพระเจ้าที่พระองค์ประทานดวงตาไม่บอดสีและหูที่สามารถแบ่งแยกได้ถึงทิศทางของเสียงมาให้ ทุกวันนี้แม้ผมจะไม่ร่ำรวยเงินทองหรือมียศฐาบรรดาศักดิ์เหมือนเพื่อนคนอื่น แต่ก็ยังพอจะหาความสุขได้จากชีวิตที่เรียบง่าย...
แต่ละวันผมสามารถดาวน์โหลดหนังมาดูได้ไม่ต่ำกว่า ๔-๕ เรื่อง ก็ไม่ได้เปิดดูทุกเรื่องหรอก...ผมจะเลือกดูเฉพาะเรื่องที่สนุกและมีสาระ...
ภาพฉากสุดท้ายในภาพยนต์เรื่อง Safe (1995) |
เย็นวานนี้ลงไปดายหญ้าหน้าบ้าน ไม่ได้ออกแรงควงจอบมานาน ผมต้องใช้เวลาเกือบ ๒ ชั่วโมงจนถึงค่ำ...
ไม่ได้ทำเฉพาะหน้าบ้านตัวเอง คนแก่วัย ๖๐ กว่ารู้สึกดีใจที่มีแรงพอทำประโยชน์ให้กับสังคมรอบข้างได้ เมื่อได้เข้านอนอย่างมีความสุข จึงตื่นขึ้นมาพร้อมกับความคิดที่จะรังสรรค์ด้วยรัก!
สุขสันต์เช้าวันอาทิตย์นะครับ!!!
No comments:
Post a Comment