Sunday, December 07, 2014

I love you...

เช้าวันนี้ผมตื่นตี ๕ กว่า เมื่อโฟกัสภาพในจินตนาการได้แล้ว ผมมองเห็นเด็กสีไวโอลินกำลังลากคันชักได้เสียงยาวครบตามอัตราตัวโน้ตตัวกลมที่บอกให้เล่น แปลกจัง...ทำไมผมถึงได้คิดเรื่องนี้! ผมนอนคิดว่าจะเขียนเรื่อง "ฝึกเล่นไวโอลินง่าย ๆ สไตล์ลุงน้ำชา" ต่ออย่างไรดี!

ใกล้ ๖ โมง ผมเปิดประตูระเบียงออกไปมองท้องฟ้าด้านทิศตะวันออก หูแว่วเสียงธรรมชาติในระบบสเตอริโอ นกร้องอยู่ทางขวา เสียงไก่ขันอยู่ด้านซ้าย ขอบคุณพระเจ้าที่พระองค์ประทานดวงตาไม่บอดสีและหูที่สามารถแบ่งแยกได้ถึงทิศทางของเสียงมาให้ ทุกวันนี้แม้ผมจะไม่ร่ำรวยเงินทองหรือมียศฐาบรรดาศักดิ์เหมือนเพื่อนคนอื่น แต่ก็ยังพอจะหาความสุขได้จากชีวิตที่เรียบง่าย...


แต่ละวันผมสามารถดาวน์โหลดหนังมาดูได้ไม่ต่ำกว่า ๔-๕ เรื่อง  ก็ไม่ได้เปิดดูทุกเรื่องหรอก...ผมจะเลือกดูเฉพาะเรื่องที่สนุกและมีสาระ...

ภาพฉากสุดท้ายในภาพยนต์เรื่อง Safe (1995)
อาจเป็นเพราะเมื่อคืนนี้ผมดูหนังเรื่อง SAFE (1995) ก่อนเข้านอนด้วยมั้ง จึงทำให้เช้านี้ผมตื่นขึ้นมาด้วยความคิดที่จะมองโลกด้วยความรัก สลัดทิ้งซึ่งความเกลียดชัง อยากมีชีวิตอยู่ต่อเพื่อทำประโยชน์ให้สังคม...


เย็นวานนี้ลงไปดายหญ้าหน้าบ้าน ไม่ได้ออกแรงควงจอบมานาน ผมต้องใช้เวลาเกือบ ๒ ชั่วโมงจนถึงค่ำ...


ไม่ได้ทำเฉพาะหน้าบ้านตัวเอง คนแก่วัย ๖๐ กว่ารู้สึกดีใจที่มีแรงพอทำประโยชน์ให้กับสังคมรอบข้างได้ เมื่อได้เข้านอนอย่างมีความสุข จึงตื่นขึ้นมาพร้อมกับความคิดที่จะรังสรรค์ด้วยรัก!

สุขสันต์เช้าวันอาทิตย์นะครับ!!! 

No comments: