พักนี้ผมก็ยังคงง่วนอยู่กับการปรับปรุงประตูตรงระเบียงชั้นสาม....
เมื่อ ๑๐ ปีก่อน บานประตูไม้สักที่เค้านำมาติด...ไม้คงจะยังไม่แห้งสนิท พอผ่านมาถึงวันที่ผมเข้าไปอยู่อาศัย ก็พบว่าบานประตูหดตัวจนเกิดช่องว่างระหว่างบานและวงกบ(ซึ่งอาจจะหดตัวด้วยเช่นกัน) บานประตูจึงหลวม มีช่องให้ใช้ไขควงเข้างัดได้โดยง่าย...
ร่องรอยการถูกงัดบอกให้ผมหาทางเพิ่มความแน่นหนาให้กับบานประตู (หวังพึ่งสถานีตำรวจซึ่งอยู่ฝั่งตรงกันข้ามไม่ได้)....
นอกจากนั้นปัญหาอีกอย่างหนึ่งซึ่งเกิดกับช่องว่างก็คือเป็นช่องทางให้แมลงต่าง ๆ (โดยเฉพาะยุงที่ฉลาด ๆ) อาจบินเข้าได้...
ผมเห็นเจ้าของเดิมเค้าใช้เศษผ้าใบตัดใส่กันเอาไว้....
ทีแรกผมก็คิดหนักอยู่เหมือนกันว่าจะทำอย่างไรถึงจะปิดช่องเพื่อกันแมลงได้ ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหมอง! คงเหมือนกับนักประดิษฐ์ที่พยายามคิดสร้างปากกาหมึกซึมจนหัวแทบปรุ หาทางให้นักบินอวกาศสามารถนำไปใช้ได้ในสภาพไร้น้ำหนัก แต่แล้วมีเด็กตัวน้อยคนหนึ่งแนะนำให้ใช้ดินสอ
จริงดิ ผมแค่ไปหาเศษไม้ยาว ๆ มาตัดใส่ ติดไว้กับวงกบด้านบน ก็โอแล้ว!!
ถึงความกว้างจะไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ขอให้วางด้านหน้าให้เสมอกันก็ได้แล้ว ทากาวลงไปหน่อยแล้วตีตะปูยึด....
เรียบโร้ย....ถ่ายรูปมาให้เพื่อน ๆ ดูหน่อย!
แค่เนี้ยเจ้ายุงร้ายก็ได้แต่มองอยู่แค่ด้านนอกแล้วหละ อิอิ...
No comments:
Post a Comment