เมื่อวานนี้ ผมรื้อลิ้นชักโต๊ะทำงาน ล้วงไปถึงก้น (ก้นลิ้นชักนะ อิอิ) มือไปคลำเจอวัตถุแปลกปลอมเข้าอย่างหนึ่ง (แหม พูดเหมือนหมอควานหามะเร็งต่อมลูกหมากเลยนะเนี่ย!) ผมดึงมันออกมาดู...
อ๊ะ! ลืมไปสนิทเลยสำหรับนาฬิกาเรือนนี้ หน้าปัทม์ทรงกลม สายหนังแท้สีน้ำตาล มองยี่ห้อไม่ชัด ผมหมุนเม็ดมะยมขันลาน ๒-๓ รอบ...เข็มเริ่มขยับเดินทันที! ดึงเม็ดมะยมขึ้น... ผมตั้งเวลาให้ตรง
อืมมมม์... ตั้งแต่เลิกไปสอนแทนพี่ชายที่โรงเรียนเพ็ญจิตตพงษ์ ผมก็ไม่ได้ผูกนาฬิกาอีกเลย เจ้าเรือนนี้มาได้ยังไง? ผมยังนึกไม่ออกจริง ๆ ยกขึ้นดูใกล้ ๆ....โห! นาฬิกาโบราณยี่ห้อ Rolex ซะด้วย!! เป็นแบบเรียบง่าย ไม่มีวันที่ (vintage จริง ๆ)
ดูด้านหลัง ผมเห็นคำว่า Royce อยู่ตรงกลาง (ชื่อรุ่นหรือเปล่าไม่รู้?) มีคำว่า water-resistant, shock-resistant และ antimagnetic สลักไว้โดยรอบ
พยายามหาคำตอบว่าเจ้า Rolex เรือนนี้มันมาได้อย่างไร ในที่สุดผมก็พอจะเชื่อได้ว่าต้องเป็นนาฬิกาเก่าของคุณ Sid ที่เค้าไม่ใช้แล้ว ถูกทิ้งไว้ในลังเครื่องมือ ผ่านมาหลายปีดีดัก...แต่ก็ยังใช้งานได้! ผมทดลองนำขึ้นมาผูกเข้ากับข้อมือซ้าย ว้าว...พอดีเลย! ยกขึ้นดูเวลา...ยังตรง ทำงานได้ดีเหมือนเจ้าโตของผม! ดีจัง....เดินทางครั้งหน้า มีนาฬิกาใช้แล้ว!
ผมนำเจ้า Rolex รวมไว้ใน belongings list สำหรับ Travellin' light ไปพม่าทันที!
No comments:
Post a Comment