เช้านี้คิดถึงร้าน "ฉงน" ที่บ้านเก่าปงแสนทอง ผมตั้งใจว่าหลังจากกลับมาจาก Travellin' light ไปสุมาตรา ผมจะต้องเร่งมือทำให้ "ร้านเปียโน" บ้านขามแดงให้เกิดขึ้นจงได้...
ตั้งใจจะใช้หนี้ให้หมดแล้วลงทุนอีก เงินที่เหลือจากการขายบ้านตอนนี้เหลือตัวเลขแค่ ๖ ตัวแม้จะต้องสำรองไว้เป็นค่าเลี้ยงดูตัวเอง แต่ก็มิได้เป็นกังวล คิดว่าทำไปเหอะถ้ามันเป็นความฝันของเรา...
เมื่อพูดถึงร้านกาแฟก็อดคิดถึงคุณปิว เจ้าของร้าน Cowboy Corner ไม่ได้...
คุณปิว มือแบนโจผู้มีชื่อเสียงในจังหวัดลำปาง เป็นนักออกแบบที่มีความคิดสร้างสรรค์ไม่เบา เวลาไปเยือนร้านของคุณปิวทีไร ผมเป็นต้องแอบขโมยความคิดแปลก ๆ ใหม่ ๆ กลับมาทุกที...
แอบเห็นภาพซึ่งติดอยู่เหนือเคาน์เตอร์ เคยเป็นของผม แต่จำไม่ได้ว่าไปอยู่ที่ร้านคุณปิวได้อย่างไร?
ในภาพคือสมาชิกวงดนตรี "The Cactus" สองในสามได้ตัดช่องน้อยแต่พอตัวจากไปแล้ว เหลือเพียงคนเล่นเบสที่ยืนกลาง อีกไม่นานก็คงจะตามไป เหลือเวลาอยู่ไม่มาก มีอะไรอยากทำก็ลงมือซะ วันนี้ผมจึงอยากนำ "ตำราแบนโจ" มาแนะนำอีก ๑ เล่ม...
เป็นตำราแบนโจหนา ๒๒๔ หน้า หนาที่สุดตั้งแต่เห็นมา สมแล้วที่เป็น Bluegrass Banjo Bible เสียดายจังที่ผมไม่ได้เล่นแบนโจ ไม่งั้นคงจะหามาฝึกเกาให้หายคันไปเลยทีเดียว อิอิ
ใช้เล่มนี้เล่มเดียว ถ้าเพื่อน ๆ ฝึกจริงจัง รับรองว่าเมืองไทยมี banjo man ผงาดขึ้นมาอีกคนนึงอย่างแน่นอน...
No comments:
Post a Comment