เจ้า Eddy พาผมออกจากวัดต๊ำน้ำล้อม ตามถนน 1127 ออกทางหลวงหมายเลข 1193 ถึงวัดต๋อมกลาง ระยะทางประมาณ 2.6 กิโลเมตร
จากวัดต๋อมกลาง ต.ต๋อม อ.เมือง จ.พะเยา ระยะทางประมาณ 4 กิโลเมตรถึงทางหลวงเอเซียหมายเลข 2 หรือทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 1
เป็นวันที่สามที่ใช้รถยนต์คันจิ๋วราคา 3 หมื่นบาท ซึ่งตั้งชื่อว่า "Eddy" ตาแก่บ้านห้างฉัตรออกจากร้องกวางมานอนค้างคืนที่ป้้มน้ำมัน ปตท. เที่ยวเมืองพะเยาแล้วไปนอนที่ Amado Tent ตำบลบ้านต๊ำ อีกหนึ่งคืน
ขากลับ...ความตื่นเต้นบังเกิด!! เมื่อผมติดไฟแดงอยู่บนทางหลวง เชื่อเหอะครับว่าเพื่อน ๆ ไม่ต้องเปิดดูภาพยนต์เพื่อแสวงหาความตื่นเต้นใด ๆ เพราะมันมิอาจเทียบเท่ากับ a big thrill ซึ่งบังเกิดขึ้นกับผมในเช้าวันที่ขับเจ้า Eddy (รถที่ยังไม่รู้จัก) จากพะเยากลับลำปาง ไฟแดงแต่ละจุดต้องจอดนานเหลือเกิน (แถมโชคไม่ดีที่ไม่เจอไฟเขียว) พอถึงจุดหนึ่งในขณะที่รอสัญญาณไฟเขียว เห็นควันพวยพุ่งออกมาจากฝากระโปรงรถ!!! ผมแทบช็อค!!!
เนื่องจากยังมิได้ศึกษาเกี่ยวกับรถ Diahatsu คันจิ๋ว...ผมไม่รู้อะไรเลย ความกลัวทะลุเข้าสู่ไขสันหลัง ผมนั่งตัวเกร็ง ได้แต่ภาวนาให้ไฟเขียวเร็ว ๆ แต่....มันก็ยังไม่มาซักที ผมเริ่มนับ 1-2-3...ในแต่ละวินาทีที่ผ่านไป ในที่สุดไฟเขียวก็มา ขอบคุณพระเจ้า...ผมขับต่อไป! ข้างหน้ายังมีไฟแดงอีก ต้องจอดรอ...แต่ไม่เห็นควันออกมาแล้ว
ด้วยระยะทาง 10 กว่ากิโลเมตร...ผมขับจนถึงสี่แยกนอกเมือง ไม่เห็นความผิดปกติใด ๆ จึงขับต่อ คิดว่าต้องถึงลำปางให้ได้! ไม่แวะที่ไหนเลย (ทั้ง ๆ ที่อยากดูภาพเขียนสีค่ายประตูผาอีกสักครั้ง) ผมขับรวดเดียวถึงเมืองลำปาง เลี้ยวเข้าทางหลวงหมายเลข 11 (ลำปาง-เชียงใหม่) แล้วแวะเข้าอู่รถมีชื่อแห่งหนึ่ง เล่าอาการควันขึ้นให้เจ้าของอู่ฟัง ทิ้งรถไว้โดยขอให้ช่วยตรวจเช็คให้ขับขี่ได้อย่างปลอดภัย จากนั้นก็ขี่จักรยานพับกลับบ้าน...
กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพด้วยหัวใจที่เต้นเป็นปกติ!
No comments:
Post a Comment