เมื่อ 10 ปีที่แล้ว จากสนามบินมัณฑะเลย์เข้าเมืองมีรถบริการฟรีของ AirAsia พาผู้โดยสารไปส่งถึงในเมืองซึ่งอยู่ห่างออกไปประมาณ 40 กว่ากิโลเมตร...
จำได้ว่าช่วงนั้นการเดินทางไปเที่ยวพม่าง่ายและสะดวกจริง ๆ ใช้งบประมาณไม่มากด้วย! โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมี free visa ทำให้ไม่ต้องไปเข้าคิวรอทำวีซ่าซึ่งเสียเวลา 1 วันเต็ม (ไปรับตอนบ่ายวันเดียวกัน - เสียค่าธรรมเนียมเพิ่ม)
ในการไปเยือนพม่าครั้งที่สองเมื่อปี 2555 ผมยังต้องไปขอวีซ่าที่สถานทูตพม่าในกรุงเทพ มีแผนว่าจะไปย่างกุ้งและทะเลสาบอินเล...
เป็นการเดินทางแบบ travellin' light ตามรูปแบบลุงน้ำชากับเจ้าแรด (backpack) และกล้องดิจิตอลเล็ก ๆ 1 ตัว แต่เหลือเชื่อจริง ๆ ในตอนเช้าเมื่อวันที่ผมลงไปกรุงเทพเพื่อทำวีซ่า คุณเมธีหรือ ดร.ปิง ไปยืนรอผมที่สถานีรถไฟหัวลำโพง (รถเสียเวลาด้วย) พาไปกินข้าว แล้วมอบกล้อง Nikon D50 ให้
เป็นกล้อง DSLR ตัวแรกในชีวิตที่ผมมีโอกาสได้สัมผัส จำคำบอกคุณเมธีได้ว่าแรก ๆ ก็ให้ใช้ระบบ auto ไปก่อนแล้วค่อย ๆ ศึกษาเอาทีหลัง
กล้อง Nikon D50 ที่คุณเมธีให้มาอยู่ในกระเป๋าห้อยคอ |
จากปีนั้น (2555) ผมก็ได้เริ่มใช้กล้อง Nikon D50 ถ่ายภาพเก็บไว้บ้างแล้ว...
ถึงปี 2567 สิบสองปีผ่านไปผมก็ยังคงใช้เจ้า Nikon D50 เรื่อยมา วันนี้เอาขึ้นมาพร้อมกับแต่งองค์ทรงเครื่องด้วยเลนส์ Tokina 60-300 mm และฮูด ตั้งใจว่าจะเอาไปถ่ายรูปบนดาดฟ้าหน่อย
ท้องฟ้ามืดครึ้ม แสงน้อยครับ มองเห็นกลุ่มเมฆปกคลุมยอดดอยขุนตาน...
คิดถึงคนที่ให้เจ้า Nikon D50 มาครับ!
No comments:
Post a Comment