Sunday, December 31, 2017

ทำอะไรในปีหน้า?

สวัสดีครับเพื่อน ๆ ที่รัก... วันนี้เป็นวันสุดท้ายของปี ขอเขียนอะไรเกี่ยวกับตัวเองสักนิดนะครับ!



อยากบอกว่าทุกวันนี้ผมไม่ยินดียินร้ายอะไรกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นอายุที่กำลังจะเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งปี ชีวีที่สั้นลงทุกขณะ และสุขภาพที่ทรุดโทรมลงเรื่อย ๆ  ผมจะทนอยู่ต่อไปเพื่อดูการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นกับเมืองไทย ผมจะไม่นิ่งดูดายเมื่อถึงเวลาที่จะต้องสู้เพื่อความยุติธรรมในสังคม หากชีวิตผมต้องสิ้นไป เพื่อน ๆ ก็อย่าได้เสียใจกับตาแก่คนนี้

ในช่วงที่ยังไม่มีอะไร ผมต้องทำต่อในสิ่งที่พอให้ได้กับสังคมต่อไป ไม่ว่าจะเป็นการอัพโหลดรูปภาพและข้อมูลเรื่องการท่องเที่ยวไว้บนโลกอินเทอร์เน็ต การเขียนบล็อก หรือการเปิดห้องสมุดเด็กที่บ้านห้างฉัตร ไม่ต้องการสิ่งตอบแทนใด ๆ ทั้งนั้น...ขอแค่มีความสุข เมื่อทราบว่าสิ่งที่ได้เพียรทำไว้มิได้สูญเสียไปโดยเปล่าประโยชน์  


พูดถึงเรื่องสุขภาพของผม หลายคนมองจากภายนอกอาจเห็นว่าแข็งแรงดี แต่จริง ๆ แล้วหาได้เป็นเช่นนั้นไม่ ในขณะที่โรคเก่ายังอยู่...โรคใหม่ก็ตามมาสมทบ เพียงแต่ผมไม่กลัว พร้อมเสมอที่จะเผชิญกับมัน จะพยายามดูแลตัวเองให้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้ บางอย่างถ้าไม่หนักหนาก็เพิกเฉยเสีย

เรื่องการเงิน ผมได้ใช้เงินที่มีอยู่ไปแล้วประมาณร้อยละ ๒๐ ไม่กลัวที่จะจับจ่ายใช้สอยในสิ่งจำเป็นครับ! บางครั้งก็ต้องซื้อของแพงมาใช้ ยกตัวอย่างเช่น จอคอมพ์ฯ ยี่ห้อ Dell Ultrasharp ราคา ๗ พันกว่าบาท ที่ซื้อเงินผ่อนมาใช้เพื่อถนอมสายตา ไม่อยากให้ถูกทำร้ายมากเกินไปจากการอ่านหนังสือ ดูหนัง และทำเว็บ

เท่าที่ผ่านมาต้องใช้เงินเป็นพันเป็นหมื่นช่วยเหลือผู้อื่น ในขณะที่ตัวเองต้องเขียม ต้องกินน้อยใช้น้อย และทนใช้แต่ของถูกที่ทำให้เสียสุขภาพ คิดว่าไม่ค่อยยุติธรรมกับตัวเองสักเท่าใด?

ต่อไปสัญญากับตัวเองว่าจะต้องซื้อ external hard disk ขนาดใหญ่สำหรับเก็บไฟล์หนังสือตำราและ multi-media อื่น ๆ เพื่อให้ร้านเปียโนของผมเป็น "ห้องสมุดเด็ก" ให้ได้ มองไปที่กอง hard disk เก่าที่ใช้การไม่ได้แล้วจำนวนไม่น้อยกว่า ๒๐ ตัว คิดแล้วเป็นเงินหลายหมื่นบาท คิดว่าถ้าจะต้องจ่ายอีกเพื่อรักษาข้อมูลเอาไว้ก็ต้องทำ...

แม้ว่าจะอยู่ในกลุ่มเบบี้บูมเมอร์ แต่ผมก็สนใจติดตามอ่านข่าวสารความก้าวหน้าของยุคปัจจุบัน หนังสืออย่าง Trend ผมก็เปิดอ่าน (ทางหน้าคอมพ์ฯ)



ส่วนหนังดี ๆ ก็ยังคงเสพอยู่เป็นประจำ อย่างเช่น Ben-Hur (1959) ถ้านับรวมกับการดูในโรงภาพยนต์แล้วคงเกิน ๑๐ รอบแล้วกระมัง...


แม้แต่ Ben-Hur (2016) (เวอร์ชั่นที่ Messala มิได้เสียชีวิตในสนามแข่งรถ) ผมก็หามาดู...


เอาหละ (อีกนิดเดียวครับ) ขอแจงถึงเรื่องที่จะทำในปี ๒๕๖๑ ว่ามีดังนี้...
  • เปิด "ห้องสมุดเด็ก" และ "ร้านเปียโน" ให้เป็นกิจจะลักษณะ
  • สอนเด็ก ๆ เพิ่มอีกจำนวนนึง ต่อไปลูกหลานของผู้มีอันจะกิน ผมคงต้องขอให้ช่วยค่าเครื่องมือสถานที่ และค่าแอร์ เดือนละ ๑,๐๐๐ บาท (นักเรียนเก่าที่เรียนฟรีก็ยังฟรีเหมือนเดิม)
  • ซ้อมและศึกษาแอคคอร์เดียนให้เป็นระบบ 

  • ท่องเที่ยวต่างประเทศแบบประหยัดปีละ ๓-๔ ครั้ง และท่องเที่ยวในประเทศให้ได้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยถ่ายภาพและเก็บข้อมูลมาทำเว็บอย่างเต็มที่
  • ไปหา Tony ที่เกาะสุมาตราอินโดนีเซียให้ได้
  • ไปมาหาสู่ญาติพี่น้องและเพื่อนฝูงให้มากขึ้น ไม่ทำตัวเหินห่างเหมือนแต่ก่อน
  • เอาใจใส่ดูแลรักษาสุขภาพตัวเองให้ดี
  • ทำงาน DIY และเขียนเรื่องลงบล็อกต่อไป
  • ซ่อมและดูแลเจ้าโต (รถยนต์คันสุดท้ายที่มีอยู่)

  • เมื่อถึงเวลาต้องสู้เพื่อประชาธิปไตยและความยุติธรรมก็จะไม่รีรอ
  • เตรียมพร้อมสำหรับการจากไปของตัวเอง

นอกนั้นยังคิดไม่ออกครับ...

Friday, December 22, 2017

ใช้สมาร์ทบอร์ดตีฝา

ตกลงเลือกใช้ "สมาร์ทบอร์ด" ตีฝาผนังครับ! เมื่อวานนี้บึ่งแมงกะไซค์ไปร้านขายวัสดุก่อสร้างที่ห้างฉัตรนี่แหละ...


ซื้อสมาร์ทบอร์ด SCG ขนาด ๑๒๐ ซม. x ๑๒๐ ซม. หนา ๔ มิล ๖ แผ่น ๆ ละ ๗๕ บาท เค้ามาส่งให้ถึงบ้าน...


ช่างเหอะเดี๋ยวนี้แก่ลงมาก ต้องค่อย ๆ ขนขึ้นมาที่ชั้นสองทีละแผ่น


ถึงอย่างไร วันนี้ก็ยังลงมือตีฝาได้จนเกือบเสร็จ ๑ ด้าน...


ช่างเค้าตั้งวงกบไว้ไม่ได้ดิ่ง ผมต้องแก้ไขด้วยการใช้แม่แรงคานยาวอัดให้ได้ฉากแล้วตอกตะปูยึด ...


ไม่ถึงกับน่าเกลียดครับ ก็ต้องโป้ว ขัดกระดาษทราย แล้วค่อยทาสี...


ฝาด้านในยังไม่ได้ตีครับ ไม่รู้ว่าสมาร์ทบอร์ดจะพอหรือเปล่า?

Thursday, December 21, 2017

อากาศเย็น


หลายคนบอกว่า "หนาว" แต่สำหรับผมแล้วคิดว่าอากาศอย่างนี้กำลังเย็นสบาย ขึ้นมาบนดาดฟ้าเพื่อดูความคืบหน้าของการสร้างหลังคาคลุมพื้นที่ ๓ คูหาของเพื่อนบ้าน....


อาทิตย์กำลังเปล่งแสงขับไล่ม่านหมอกที่บดบัง เมื่อหลังคาแล้วเสร็จ...ต่อไปคงไม่ได้เห็นภาพเช่นนี้อีก!

 

ด้านทิศเหนือยังคงเปิดโล่ง...มองเห็นวิวสวย


ผมชอบนะ มีความเป็นสัดเป็นส่วนดี! 



อีกหน่อยบริเวณนี้จะเป็นที่ ๆ ช่างเหอะนั่งทำงานซ่อมเครื่องได้ เครื่องไม้เครื่องมืออยู่ในห้อง workshop..


วันนี้ต้องเร่งงานห้องเรียนดนตรีต่อ คุยได้ไม่มากครับ เพื่อน ๆ อย่าเพิ่งเบื่อน้าาาาาา

Wednesday, December 20, 2017

ตั้งโครงผนัง

หลังจากช่าง ๒ คนได้ปูพื้นและตั้งวงกบไว้ให้แล้ว... ต่อไปก็ถึงคิวช่างเหอะที่จะต้องสานต่อ


ผมตัดสินใจใช้ไม้หน้าสามที่มีอยู่ทำเป็นโครงเพื่อจะตีฝา...


เด็ก ๆ ช่วยขนไม้ขึั้นมาให้แล้วตั้งแต่วันเสาร์...


ผมยังจำเสียงช่างที่บอกว่า "ทำคนเดียวไม่ได้หรอก" ได้ดี  เขาหมายถึงงานผนังซึ่งหวังว่าผมคงจ้างให้มืออาชีพทำต่อ แต่เข้าใจผิดครับ ผมขอลงมือเองดีกว่า วันนี้ผมจับค้อนตีตะปูเอง... บ่าย ๔ โมงก็ตั้งโครงเสร็จ


กำลังคิดว่าจะใช้วัสดุอะไรทำผนังดี? 





งานนี้ถ้าไม่ได้เครื่องมืออย่างเจ้าสว่านและเลื่อยที่เห็น...ก็คงไม่สำเร็จ



อีกไม่นานคงจะแล้วเสร็จครับ ห้องสอนดนตรีของผม!

Tuesday, December 19, 2017

ค้างคาวกินกล้วย

ช่วงนี้กล้วยน้ำว้าราคาถูก (แค่หวีละ ๑๐ บาท) ผมซื้อจากตลาดมา ๒ หวี แล้วเอามาตาก...


เนื่องจากลูกใหญ่ ผมต้องหั่น ๔ แล้วนำไปตากไว้บนดาดฟ้า...ตั้งแต่สายยันเย็น


ถ้าจะให้อร่อยเคี้ยวเหนียวหนึบก็ต้อง ๖ แดดครับ มีอยู่วันนึงผมตากได้ ๔ แดดแล้วลืมเก็บ ปล่อยทิ้งไว้ค้างคืน ตอนเช้าขึ้นไปดูพบว่าเหลืออยู่แค่ชิ้นเดียว!!



กล้วยเยอะขนาดนั้น....สงสัยเหลือเกินว่าตัวอะไรมากินหมดภายในคืนเดียว?  นกพวกนั้นหรือเปล่า?






ผมคิดว่าไม่ใช่ เพราะตากกล้วยมา ๓ ปีกว่าแล้วยังไม่เคยเจอกล้วยหายขนาดนี้  นกเยอะก็จริงแต่มันไม่กล้าลงมากินหรอกครับ มีแค่มาอาศัยฟักไข่ออกลูกที่ระเบียงบ้าน... 


แล้วตัวอะไรมากินกล้วย?  ผมนึกถึงค้างคาวนะ มันออกหากินตอนกลางคืน ได้ข่าวว่าเมื่อไม่กี่วันมานี้ที่ร้านอาหารฉัตรแก้วเพิ่งไล่ฝูงค้างคาวออกจากใต้เพดานแล้วทำตาข่ายกั้น มันอาจจะยกพวกมากินกล้วยกันก่อนที่จะอพยพไปหาที่อยู่ใหม่ก็ได้...

ภาพจากอินเทอร์เน็ต

ไม่รู้จริง ๆ ครับ ลงไปเล่นเพลง "ค้างคาวกินกล้วย" ดีฝ่า!

Saturday, December 16, 2017

คบเด็กสร้างบ้าน

บ่ายวันเสาร์... สองพี่น้องมาเรียนดนตรีตามปกติ อังเปาผู้พี่สอบเมโลเดียน (เล่นเพลงลอยกระทง) ผ่านตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้ว


วันนี้เริ่มต้นด้วยการสอบเมโลเดียนน้องโอปอ ผมให้ผ่านแล้ว ต่อไปทั้งสองคนก็จะได้เริ่มเรียนเปียโนด้วยกัน....


เริ่มต้น piano lesson ด้วยการแนะนำโน้ต C ทั้ง ๘ ตัวบนเปียโนไฟฟ้า น้องโอปอเล่นเจ้าคาสิโอตัวเก่าของผม...


ส่วนเฮียเปาโชคดีได้เล่นเปียโนไฟฟ้าตัวใหม่ที่คุณธเนศส่งมาให้ผมใช้สอนเด็ก ๆ


ได้รู้จักกับ middle C และตัวอื่น ๆ อีก ๗ ตัว...นักเรียนได้ฝึกฝนทักษะโดยการให้เล่นเกมส์แข่งขันฟังเสียงโน้ต C ในระดับต่าง ๆ ทั้งต่ำสุดและสูงสุด !


หลังจากนั้นผมก็ให้ทั้งสองพี่น้องได้มีส่วนร่วมในการสร้างบ้าน เอ้ย...สร้างห้องเรียนดนตรี


งานที่ผมจะทำคือการกั้นฝา  ได้ตัดสินใจแล้วว่าจะตั้งโครงไม้... ผมให้นักเรียนขนไม้จากชั้นล่างขึ้นไปยังชั้นสอง




เพื่อความก้าวหน้า.... ผมให้สองพี่น้องช่วยกันขนไม้หน้าสาม ๙ ท่อนไปวางเตรียมไว้ในห้อง


"คบเด็กสร้างบ้าน" หมายความว่า การทำงานใหญ่ต้องมีความรับผิดชอบ หากทำงานกับเด็กซึ่งไม่มีวุฒิภาะวะ ไม่มีความรับผิดชอบ ก็จะทำให้เสียการและไม่ประสบความสำเร็จ  (ที่มา : สุภาษิต..net) 



แต่ผมไม่ได้ให้เด็ก ๒ คนนี้สร้างบ้านนะครับ!