after storm

Shannon L. Alder เขียน quotes ไว้มากมาย บทหนึ่งซึ่งเกี่ยวกับพายุ ความว่า "Storms don't come to teach us painful lessons, rather they were meant to wash us clean."  

เมื่อคืนที่ผ่านมา...ฝนฟ้าคะนอง เสียงฟ้าผ่ารุนแรงปลุกให้ผมลุกขึ้นไปปิดระบบไฟฟ้าก่อนที่แสงไฟจะกระพริบแล้วดับไป ผมนึกในใจว่าเอาแล้วมั้ยหละ! ยังไม่ถึงเดือนกันยา...มันก็มาแล้ว

เช้านี้ผมเร็วรี่รีบขึ้นไปสำรวจความเสียหายบนดาดฟ้า มองเห็นท้องฟ้ามืดครึ้มเหนือโกดังเก็บข้าวหลังใหม่ของโรงสีที่อยู่หลังบ้าน...

ผมคิดเล่น ๆ ในใจว่า หากโรงสีแห่งนี้มีข้าวเหนียวในสต็อคมูลค่าสัก ๔ ล้านบาท มาถึงวันนี้ข้าวเหนียวแพงขึ้นเท่าตัว ก็เท่ากับว่าได้เงินเพิ่มขึ้นมา ๔ ล้านบาท สามารถนำมาสร้างโกดังอย่างที่เห็นได้สบาย ๆ อย่างเนี้ยใช่มั้ยที่เค้าพูดกันว่า "เงินต่อเงิน"   โอกาสเช่นนี้คงไม่มีง่าย ๆ สำหรับคนจนในประเทศไทย แดนศิวิไลซ์ที่นักการเมืองมีเงินนับร้อยล้านพันล้าน!

สำหรับ "damage report" ก็ไม่มีอะไรมากครับ โชคดีที่พายุไม่รุนแรงนัก มีแต่เจ้าต้นยอ (บ่าตาเสือ) เท่านั้นที่โอนเอียงลงมาซบกับถังน้ำ...

หันไปดูทางโน้น... สวนครัวบนดาดฟ้าของผม

ต้นม่อนดูเหมือนว่าจะโตเร็วเกินคาด...

โอเคครับ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ก่อนกลับ...ผมถือโอกาสเก็บกระเพราลงมาด้วย

เดี๋ยวต้องไปซื้อเต้าหู้มาผัด!

อดอาหาร (fasting) - ผลดี

วันก่อนคุยเรื่อง  Intermittent Fasting (IF) ผมทิ้งท้ายว่า...จะนำผลที่ได้รับมาแชร์กับเพื่อน ๆ

ผมทำ Intermittent Fasting หรือ IF แบบ ๑๖/๘ คืออดอาหาร ๑๖ ชั่วโมง ทานได้ ๘ ชั่วโมง เป็นการอดอาหารแบบไม่ต่อเนื่องที่คนนิยมใช้มากที่สุด คือเริ่มอดตั้งแต่ ๖ โมงเย็น โดยพยายามไม่กินอะไรเลย จะกินอีกทีก็ brunch เมื่อเวลา ๑๐ โมงเช้า

ถามว่า "หิวมั้ย?"  คำตอบของผมคือ "ไม่หิวเลย" มันเหมือนตอนเดินทางท่องโลก บางครั้งวันทั้งวันยังหาอะไรกินไม่ได้ (มีอยู่...แต่มันแพง ฮา) ไม่ได้กินแต่ก็ไม่รู้สึกว่าเหนื่อยล้าหรือสมองตื้อ!

เมื่อเราอด...ร่างกายจะนำพลังงานจากไขมันที่สะสมไว้มาใช้ เพื่อน ๆ ไม่ต้องกลัวครับ ผมยังรู้สึกได้ว่ายิ่งอดสมองก็ยิ่งทำงานได้ดีขึ้น แต่ก่อนผมกินจุกกินจิกก่อนนอน สังเกตว่าตื่นมาตอนเช้ามักจะมีอาการมึนงง ลุกจากที่นอนแล้วเซแซด ๆ  โลกยามเช้าช่างไม่สดใสเอาซะเลย

แต่ทุกวันนี้ไม่มีแล้วครับ พอผมลืมตาขึ้นมาก็เหมือนกับเปิด display ของกล้องถ่ายรูปดิจิตอลดูภาพ มันชัดเจนแจ่มใส ไร้อาการวิงเวียนศีรษะ เป็นมาอย่างนี้นานแล้วนับตั้งแต่ทำ Intermittent Fasting

The Final Trip - เตรียมลุย!

Alice Mom ส่งเต็นท์จากแคนาดามาให้ผมใช้ นานแค่ไหนก็จำไม่ได้แล้ว ผมรู้แต่ว่าเคยนำไปใช้ในมาเลเซีย ออสเตรเลีย และที่อื่น ๆ อีกหลายแห่ง

สำหรับ final trip ในปี ๒๕๖๖ จำเป็นต้องมีเต็นท์ไปกางนอนตามเส้นทางยาวไกล ผมนำ Alice's tent มาดูอีกครั้ง พบว่ามันชำรุดจนใช้งานไม่ได้แล้ว...

จริง ๆ แล้วก็อยากซื้อเต็นท์นอนคนเดียว น้ำหนักเบา ยี่ห้อดี ๆ แบบที่มีขายในเว็บออนไลน์ แต่มันแพงเกินกว่าจะคิด... 

คนไม่มีรายได้อย่างผมจำใจต้องหันมาใช้เจ้าเต็นท์ที่ซื้อมาจากห้างแม็คโครในราคา ๒๐๐ บาทต้น ๆ 

เคยโดนหลอกให้ซื้อกระเป๋า Yanho ใบเล็กนิดเดียวในราคาเกือบเท่าเต็นท์ เสียใจก็เท่านั้น... เอามาใช้ด้วยดีฝ่า ติดไว้ใต้อานใช้ใส่เครื่องมือซ่อมจักรยานก็ได้...

กระเป๋าหน้าที่ติดกับแฮนด์ก็มีแล้ว...

ครบแล้วจ้า...สำหรับเครื่องแต่งตัวเจ้า Banian  เช้าวันจันทร์ที่ ๑๘ กันยายน ๒๕๖๖ ผมได้เงิน ๓๐๐,๐๐๐ บาทคืนจากประกันชีวิตกรุงไทยแอกซ่า เงินก้อนนี้คือ travel budget สำหรับ final trip อันยาวนานของผม นำเข้าบัญชีเพื่อหักบัตรเครดิตไว้แล้ว ผมค้นหาเงินสดที่พอจะนำไปใช้ได้ในสมุดเก็บแบ้งค์...

เช็คบัตรเครดิตให้แน่ใจว่ามันจะใช้กดตังค์พาผมเดินทางไปได้ไกลสุดขอบฟ้า....

พร้อมแล้ว... เตรียมลุยยยยย

อดอาหาร (fasting)

ทุกวันนี้ ผมพยายามดูแลตัวเองให้ดีที่สุด เพราะคิดว่าในอนาคตคงไม่มีใครมาคอยดูแล จึงจำเป็นต้องให้สามารถช่วยตัวเองได้แม้ยามใกล้ตาย 

โชคดีที่มีความรู้ด้านการแพทย์ให้ศึกษามากมายในอินเทอร์เน็ต ผมค้นคว้านำมาปฏิบัติโดยอาศัยหลักกาลามสูตรที่ว่า...

• อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการฟังตามกันมา 
• อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการถือสืบ ๆ กันมา 
• อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการเล่าลือ 
• อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการอ้างตำรา หรือคัมภีร์
• อย่าปลงใจเชื่อ เพราะตรรก
• อย่าปลงใจเชื่อ เพราะอนุมาน 
• อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการคิดตรองตามแนวเหตุผล 
• อย่าปลงใจเชื่อ เพราะเข้าได้กับทฤษฎีที่พินิจไว้แล้ว 
• อย่าปลงใจเชื่อ เพราะมองเห็นรูปลักษณะน่าจะเป็นไปได้ 
• อย่าปลงใจเชื่อ เพราะนับถือว่าเป็นครูของเรา 

ยังไม่ปลงใจเชื่อ...ผมจะต้องลองทำ สังเกตผล และเฝ้าติดตามการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง อย่างเช่นเรื่อง การใช้ปัสสาวะล้างตาที่เคยเขียนเล่าให้เพื่อน ๆ เมื่อวันที่ ๓ มิถุนายน  ทุกวันนี้ผมก็ยังทำอยู่นะ ในเมื่อผ่านมาแล้วเป็นปียังไม่มีผลเสีย ดวงตาผมกลับแจ่มใส ไปหาหมอตาก็ว่ายังดีอยู่! ผมจึงไม่กลัวอะไร?

วันนี้ขอคุยเรื่อง Intermittent Fasting (IF) หน่อยนะครับ คำว่า "fast" นอกจากจะเป็นคำคุณศัพท์ซึ่งแปลว่า "เร็ว" แล้วยังเป็นคำกริยาและคำนามหมายถึง "อดอาหาร" และ "การอดอาหาร"  แต่เป็นการอดอาหารด้วยความตั้งใจนะ  ไม่ใช่ไม่มีอะไรกิน

ขอบคุณภาพจาก memecrunch.com

ในคำสอนศาสนาส่วนใหญ่จะมีเรื่องของการอดอาหาร (fasting) อยู่ด้วย ชาวมุสลิมถือศีลอด ชาวคริสต์มีการอดอาหารอธิษฐาน ส่วนชาวพุทธที่เห็นชัด ๆ คือพระภิกษุงดอาหารหลังเพล  บล็อกชูใจได้แชร์ประสบการณ์ ๒๕ วันกับการอดอาหารอธิษฐานครั้งแรกดังนี้...

ผ่านไป ๑ สัปดาห์ ผมก็ยังรู้สึกว่ามันไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย ขนาดว่าเพื่อนคนอื่นไปกินข้าวที่ไหนผมก็ไปด้วยเหมือนปกติ แต่เรางดอาหารแล้วดื่มแค่น้ำเปล่า ถึงอย่างนั้นก็ไม่รู้สึกอะไรกับอาหารที่อยู่ตรงหน้าเลย ตอนนั้นรู้สึกว่าตัวเองเก่งกาจมากที่ไม่ได้กินอะไรมาเกือบอาทิตย์ แต่ไม่ได้อดอยากหิวโหย อาศัยเพียงจิบน้ำบ่อยๆ กันท้องว่าง พอกลับมาย้อนคิดก็ขอบคุณพระเจ้าที่ผมไม่เป็นโรคกระเพาะ
จนเข้าสัปดาห์ที่ 2 ผมจึงเริ่มมีอาการหน้ามืดอยู่นิดหน่อย เพราะพอไม่ได้ทานอะไรแล้วไม่ระวังเรื่องการลุกการนั่ง อันที่จริงผมควรต้องค่อย ๆ ขยับตัว แต่ด้วยความห้าวเลยไปเป็นหนึ่งในทีมงานช่วยเลื่อยไม้เพื่อสร้างรางผักให้กับมูลนิธิแห่งหนึ่งมาด้วย ขอบคุณพระเจ้าที่ไม่มีเป็นลมเป็นแล้งไปซะก่อน
สัปดาห์ที่ 3 เป็นสัปดาห์สุดท้ายของการอดอาหารอธิษฐานครั้งนี้สำหรับผม รูปร่างผอมลงอย่างเห็นได้ชัด น้ำหนักลงไป ๑๕ กก. เสื้อผ้าที่เคยใส่ไม่ได้ ก็กลับมาใส่ได้อย่างน่ายินดี.... 

กล่าวกันว่าในระหว่างช่วงอดอาหาร ร่างกายจะมีกลไกการหลั่งฮอร์โมน คือ การหลั่งอินซูลิน (Insulin) ลดลง ทำให้การเก็บกลูโคสในเลือดเข้าสู่เซลล์ลดลง การสะสมของไกลโคเจนและไขมันใต้ผิวหนังก็ลดลง ในขณะที่ Growth Hormone หลั่งเพิ่มขึ้น ร่างกายเผาผลาญไขมันได้ดี เสริมสร้างกล้ามเนื้อได้มากขึ้น 

Intermittent Fasting หรือ IF เป็นการอดอาหารแบบไม่ต่อเนื่อง มีหลายรูปแบบเช่น...

• แบบ ๒๐/๕ คืออด ๒๐ ชั่วโมง ทานได้ ๕ ชั่วโมง
• แบบอดอาหารทั้งวัน ๑-๒ วันต่อสัปดาห์
• แบบ ๑๖/๘ คืออดอาหาร ๑๖ ชั่วโมง ทานได้ ๘ ชั่วโมง

ขนมจีนน้ำยาราคา ๑๕ บาทที่บ้านขามแดง

ผมเลือกแบบ ๑๖/๘ ซึ่งเป็นรูปแบบที่คนนิยมใช้มากที่สุด คือหลังอาหารเย็นตั้งแต่ ๖ โมงก็เริ่มอด โดยพยายามไม่กินอะไรเลย ตื่นเช้ามาทำ oil pulling แล้วก็ยังไม่กิน มาเริ่ม brunch เมื่อเวลา ๑๐ โมง

ได้ผลอย่างไร จะนำมาเล่าให้เพื่อน ๆ ฟังอีกทีนะครับ...

สัญญาณเตือน

ภัยพิบัติครั้งใหญ่กำลังมาเยือน! มีคำทำนายและคำเตือนแพร่หลายในโลกไซเบอร์ บางคนเชื่อหัวปักหัวปำ ในขณะที่บางคนไม่ยอมเชื่อ สำหรับผมแล้วคาดว่าการเปลี่ยนแปลงจะต้องเกิดขึ้นแน่นอน...ไม่ช้าก็เร็ว! มันเป็นกฏเกณฑ์ทางธรรมชาติ  

ภาพจากเว็บภัยพิบัติ - ขอขอบคุณ

แผ่นดินไหวแทบทุกชั่วโมงภายใต้ผืนโลกอันซ่อนเร้น...

ภาพจากเว็บภัยพิบัติ - ขอขอบคุณ

สักวันหนึ่งมันจะปรากฏให้เห็นเด่นชัด แต่ที่แน่ ๆ คือสภาพเศรษฐกิจไทยภายใต้การบริหารของรัฐบาล ๕๐๐ ที่น่าอับอาย ผมก็ไม่เคยเห็นอย่างนี้มาก่อน ทุกวันนี้ถนนแทบไม่มีรถวิ่ง ตลาดแทบไม่มีคนเดิน สินค้าขึ้นราคาเดือดร้อนกันถ้วนหน้า ประเทศไทยทรัพย์สิน 90% เป็นของกลุ่มคนรวย 10% ของประชากรทั้งหมด ช่องว่างระหว่างคนจนและคนรวยห่างกันมากที่สุดเป็นอันดับต้น ๆ ของโลก เพื่อน ๆ ลองดูบัญชีทรัพย์สินของพวกรัฐมนตรีและนักการเมืองของประเทศไทยนี่ซิ...

ภาพจาก overview voiccTV - ขอขอบคุณ

ภาพจาก overview voiccTV - ขอขอบคุณ

อย่างเนี้ยพวกมันจะเข้าใจหัวอกคนจนได้อย่างไร?  ปากก็บอกว่าทำงานเพื่อคนจน แต่ในทางปฏิบัติมันจริงหรือเปล่า?  บ้าอำนาจ! ว่ากันแต่เรื่องผลประโยชน์ของตัวเองและคนบางกลุ่ม บ่นแม้แต่เรื่องน้ำฉีดตูดในสภา!

การชะล้างจะเกิดก็เกิดเถอะ ผมไม่วิตกกังวลใด ๆ ทั้งสิ้น ขออยู่ที่นี่แหละ หากไม่ตายแล้วพบว่าบ้านเมืองยังคงไม่เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี ผมก็จะขอลาออก...เดินทางไปจบชีวิตตัวเอง ณ ที่ใดก็ได้!

Revisit Montfort IV - ม.ศ. 3 C

มงฟอร์ตแปลว่า "ป้อมบนภูเขา" มาพวกเรา... มาช่วยกันคิดถึง

เดือนที่แล้วผมเล่าให้เพื่อน ๆ ฟังเกี่ยวกับการกลับไปเยือน (revisit) โรงเรียนเก่าของผม วันนี้อยากเขียนต่อครับ...

สมุดปกแข็งวิชาวิทยาศาสตร์ของนักเรียนที่เคยถูกเรียกว่า "พญาขี้ไคล" หรือ "บ่าขี้ไคลเพอะ" มีรอยเขียนภาษาอังกฤษ รูปต้นมะพร้าว รูปคนสวมแว่น ดูเลอะเทอะ...แสดงให้เห็นว่าเจ้าของสมุดเป็นคนไม่มีระเบียบ ไม่รักสะอาด และความคิดสับสน ผมอยู่ห้อง C มีมาสเตอร์อินทร์ส่ง จิตต์เกษม เป็นครูประจำชั้นครับ...

นักเรียนผู้มีสายตาสั้นมากนั่งอยู่ในห้อง C คู่กับอนันต์ บูรณสม* หรือ "ไอ่แมวน้อย" มองไม่เห็นที่ครูเขียนบนกระดานดำ วันนี้ผมกลับมาเห็นห้องเรียนที่เคยนั่งเมื่อ ๓ ทศวรรษที่แล้ว... 

* เสียชีวิตแล้ว

ตึกมงฟอร์ตชั้นล่าง ห้องเรียนชั้น ม.ศ. ๓ มี ๖ ห้อง...จาก A-F  

ผมมองเห็นประตูทางออกที่เคยปั่นจักรยานกลับบ้าน...

ทางซีกขวาแต่ก่อนน่าจะมีห้อง Lab อยู่ข้างบน (ถ้าผิดก็ต้องขออภัย) 

แต่ที่แน่ ๆ คือเราเข้าแถวกันที่ชั้นล่าง (ใต้ถุนตึก) 

เลิกแถวแล้วก็เดินไปยังห้องเรียน ผ่านบันไดที่อยู่ตรงกลางด้านขวามือ...

ผมถ่ายภาพคำคมไว้ก่อนที่จะกลับออกไป...

ลาก่อน...มงฟอร์ตโรงเรียนที่เรารัก!

อัพเกรดคอมพิวเตอร์ (1)

บ่ายวันนี้บุรุษไปรษณีย์โทรศัพท์ขึ้นมาแจ้งว่าผมมีพัสดุจากต่างประเทศ รู้ได้ทันทีว่าต้องเป็นแรมมือสองที่ส่งมาจากญี่ปุ่นแน่ ๆ

ปกติแล้วคอมพิวเตอร์ที่ใช้ผมจะประกอบเอง แต่ก็เคยประมูลคอมพิวเตอร์มือสอง brand name มาใช้ คือเจ้า Lenovo H50-50 ซึ่งใช้ CPU Pentium G3250 ความเร็ว 3.20 GHz แรม 4 GB HD 500 GB มากับ Windows 10 Pro... 

ใช้งานมาหลายปีก็ถึงเวลาต้องอัพเกรด เพื่อให้ใช้งานเร็วขึ้น ไม่ยากครับ! อย่างแรกคือ "เพิ่มแรม" เครื่องนี้ใช้ DDR3 bus 1600 มี 2 slots แต่เค้าใส่มาให้ตัวเดียว คือ 4 GB ผมจึงต้องหาแรมใส่เพิ่มอีกตัวนึง เข้าไปดูตามเว็บขายของออนไลน์แล้วพบว่าแรมมือสองตัวละ ๔-๕๐๐ บาท ผมต้องหาให้ได้ถูกกว่านั้น...เข้าไปประมูลใน ebay เลือกแรมยี่ห้อและสเป็คเดียวกับตัวที่ใช้อยู่ ราคาที่บิดคือ 9.99 เหรียญ...

คิดว่าเลือกได้ดีแล้วนะครับ ราคา ๓๐๘ บาท ส่งให้ฟรีจากญี่ปุ่นถึงบ้านห้างฉัตร...

พอชำระเงิน เค้าก็เมลมาเรื่อง shipping ซึ่งใช้เวลาประมาณ ๒ สัปดาห์ วันนี้ของจาก Japan Post ส่งมาถึงมือแล้ว...

จากผู้ขายในญี่ปุ่น...

ช่วงที่สินค้าเดินทางมา พอผ่านขบวนการศุลกากร เค้าก็เมล์มาแจ้งให้ทราบด้วยนะ ผมสังเกตได้ว่าซองพัสดุง่ายต่อการตรวจเช็ค... 

แต่สินค้าก็บรรจุมาค่อนข้างดี...

เป็นของมือสองราคาถูกจึงไม่ต้องเสียภาษี...

เห็นแล้วผมรู้สึกพอใจกับสภาพที่ดูใหม่ คิดว่าน่าจะไม่เสีย...

ยี่ห้อ Ramaxel DDR3 1600 4GB ตรงทุกอย่าง...

ไม่รอช้าต้องลองใช้ ผมเช็ดมือแล้วนำแรมเข้าใส่ใน slot ที่ว่างอยู่ แล้วเปิดเครื่อง...

เยี่ยมครับ! หน่วยความจำคอมพิวเตอร์ของผมเพิ่มจาก 4 GB เป็น 8 GB  ผมพบว่าเครื่องเร็วและเสถียรขึ้นอย่างเห็นได้ชัด... 

ขั้นต่อไปก็คือ "เพิ่ม SSD" เดี๋ยวมารายงานให้ทราบเด้อ...