อย่าวางใจ hard disk

ผมเป็นคนหนึ่งที่เก็บสะสมไฟล์ต่าง ๆ ไว้จำนวนมาก ไม่ว่าจะเป็นไฟล์ภาพยนต์ตั้งแต่ยุคหนังเงียบจนถึงหนังใหม่ ๆ และตำรับตำราที่มีประโยชน์ 

ฮาร์ดดิสก์ (hard disk) คืออุปกรณ์ที่ใช้เก็บไฟล์เหล่านั้น ผมเคยใช้ฮาร์ดดิสก์มาตั้งแต่ยุคที่ยังมีความจุไม่ถึง 1 GB แล้วอัพเกรดตามเทคโนโลยีไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงตัวสุดท้ายซึ่งมีความจุมากที่สุด ก็คือ เจ้า Sumsung 1TB ซึ่งม่องเท่งไปแล้ว!

คิด ๆ ดูแล้ว...เฉพาะค่า hard disk ผมสิ้นเงินไปก็ไม่น่าจะน้อยกว่า ๓ หมื่นบาท!!! คำนวณจากซากฮาร์ดดิสก์ที่เห็นนะ!

ต้องยอมรับว่าเจ้าฮาร์ดดิสก์นั้นเป็นอุปกรณ์ที่ใจเสาะที่สุด คือมันมีโอกาสเสียได้ทุกเวลา กระทบกระเทือนแรงหน่อยก็ไม่ได้ ไฟที่ไปเลี้ยงไม่สม่ำเสมอก็ไม่ดี วันไหนถ้าเพื่อน ๆ ได้ยินเสียงผิดปกติจากฮาร์ดดิสก์ดัง "แกร๊ก ๆ" ก็ขอให้เตรียมตัวเตรียมใจกันไว้ได้เลยว่า อีกไม่ช้าไม่นาน...การเจ็บป่วยก็จะตามมา อย่างเช่น...ระบบ Windows เริ่มรวน!  ไฟล์เริ่มหาย!  ออกอาการผีเข้าผีออก ยิ่งถ้าโดนไวรัสเข้าเล่นงานด้วย...ก็ยิ่งจะหนักเข้าไปอีก! 

การดูแลรักษาสุขภาพลูกน้อย เอ๊ย...ฮาร์ดดิสก์จอมยุ่ง ก็คือ ควรใช้ power supply ที่มีจำนวน Watts มาก ๆ เอาไว้ อย่าปล่อยให้กระแสไฟฟ้ากระเพื่อมเป็นนิจ ถ้าที่บ้านไฟตก...ควรมีระบบ AVR (Automatic Voltage Regulator) ไว้ปรับแรงดันไฟฟ้าให้สม่ำเสมอ การปิดเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ก็ต้องทำอย่างถูกวิธี นอกจากนั้นยังต้องพิถีพิถันในการติดตั้งด้วย คือจัดให้มีการระบายอากาศที่ดี ยึดสกรูให้แน่น ต่อสายแพและสาย supply ให้ดีด้วย

อย่างไรก็ตาม ไม่วันใดก็วันหนึ่ง...เจ้าฮาร์ดดิสก์ที่ใช้เก็บไฟล์ของรักของหวงก็จะต้องโบกมืออำลาผู้เป็นเจ้าของไปอยู่ดี!!  กรณีนี้...ผมและเพื่อน ๆ บางคนต่างได้เจอกับตัวเองมาแล้ว!!

นี่คือหลักฐานยืนยัน...

 

ฮาร์ดดิสก์ขนาด 1 TB ของผมใช้งานได้ยังไม่ถึงปี ก็มีอันเป็นไปซะแล้ว!  พอเริ่มออกอาการ...ผมก็พยายามกู้ไฟล์เอาไว้ แต่ก็ได้ไม่ครบ ต้องสูญเสียไฟล์หนังและหนังสือดี ๆ ส่วนหนึ่งไป!  ผมเคยตั้งใจที่จะใช้ hard disk (1 TB up) ทำหน้าที่ backup ข้อมูลเอาไว้ คิดในใจว่าดีจังเลย..อะไร ๆ ก็เก็บไว้ในฮาร์ดดิสก์ตัวเดียวได้ ไม่ว่าจะเป็นหนังเป็นร้อย ๆ เรื่อง เพลงเป็นหมื่น ๆ เพลง หรือหนังสือเป็นพัน ๆ เล่ม แต่หลังจากได้รับบทเรียน ผมเปลี่ยนใจแล้ว!

ผมซื้อแผ่นดีวีดีมาเก็บไฟล์เหล่านั้นไว้แทนครับ! 

ดีวีดีแผ่นเปล่าแบบ printable ๑ หลอดมี ๕๐ แผ่น ราคาไม่ถึง ๓๐๐ บาท สามารถหาซื้อได้ที่ลำปาง คำนวณดูแล้วตกแผ่นละ ๖ บาท ผมจะนำไฟล์ภาพยนต์ที่ชื่นชอบมาเขียนเก็บไว้ แผ่นนึงสามารถบรรจุหนังได้ ๓ ถึง ๕ เรื่อง (ขึ้นอยู่กับจำนวน MB ของหนังแต่ละเรื่อง) บางทีอาจจะได้ถึง ๖ เรื่อง! 

พอทำได้หนึ่งแผ่น ผมก็ไปดาวน์โหลดภาพ poster หนังมาพิมพ์ลงกระดาษ 130g เพื่อทำปกกล่องดีวีดีอย่างที่เห็นในภาพ...

 
ผมใช้กล่องใส่ดีวีดีชนิดบาง บรรจุได้ ๒ แผ่น ดังนั้นแต่ละกล่องจึงมีหนังอยู่ประมาณ ๘ เรื่อง++ อย่างที่เห็นในภาพ...แสดงว่าผมมีหนังเก่าเก็บไว้ประมาณ ๑๐๐ เรื่องแล้ว!  ยังมีอีกครับ ที่นำมาให้ดูเป็นแค่ส่วนหนึ่งเอง!  ทุกวันนี้ผมได้หนังมาเพิ่มอยู่เรื่อย ๆ ใครบอกว่าดี...ผมก็ไปโหลดมาเก็บไว้ ยามแก่เฒ่าจะได้มีไว้รำลึกถึงความหลังครั้งที่เคยดูหนังโรงในอดีต

ไฟล์เหล่านั้นเก็บไว้ได้นานเพราะแผ่นอยู่ในกล่องมิดชิด เวลาเอาออกมาดูแผ่นดีวีดีก็อยู่ในสภาพใหม่ ไร้รอยขีดข่วน สามารถอ่านได้ทุกแผ่น เชื่อมั่นได้ว่า...ก่อนตายผมจะสามารถเสพหนังที่มีอยู่ได้อีก

แต่ถ้าเป็นไฟล์ที่เก็บไว้ในฮาร์ดดิสก์ก็ไม่แน่เหมือนกัน เนื่องจากเป็นอุปกรณ์อีเลคทรอนิคส์ใช้พลังงานไฟฟ้าซึ่งชำรุดได้ง่าย เผลอ ๆ ถึงตอนนั้นอาจจะไม่ไฟล์เหลือไว้ให้ได้ดูก็เป็นได้...

การถ่ายเก็บไฟล์ลงไว้ในแผ่นดีวีดี นับว่าเป็นวิธีหนึ่งที่ใช้แก้ไขปัญหาฮาร์ดดิสก์เต็มได้ด้วย  แผ่นดีวีดี ๑ หลอด คิดคร่าว ๆ ตก GB ละ ๑.๒๕ บาท หนังส่วนใหญ่ใช้เนื้อที่ 7-800 MB ก็แสดงว่าภาพยนต์เรื่องหนึ่ง ๆ ใช้งบประมาณในการจัดเก็บแค่บาทเดียวเอง!

อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจฮาร์ดดิสก์ก็แล้วกัน เดี๋ยวจะหาว่าไม่บอก อิอิ!