ชื่นใจกับการแก่

ผมมีวารสาร Future Vol. 5 No. 11 ฉบับเดือนเมษายน ๒๕๒๙ ซื้อไว้ตอนนั้นราคา ๑๕ บาท วันนี้เปิดดูเห็นภาพสมัยที่ใช้กล้องฟิล์มบนหลังปกหน้า(Look-See)  คือภาพ Fisherman with fish และ Horseman and colt เป็น contrast ระหว่างความเย็นและความร้อน จึงอยากสแกนมาให้เพื่อน ๆ ดู.... 

colt คือลูกม้าตัวผู้อายุไม่เกิน 4 ปี

พอดีวันนี้ัฝนตกหยิม ๆ (ยายซิ้มไปตลาด) ทั้งวันเลย!

ในหน้า 44-45 มีบทความในคอลัมน์ "ท่องสวีเดน" ชื่อว่า "ชื่นใจกับการแก่" เขียนโดย "ปุปผนิส" ผมอ่านแล้วรู้สึกว่าน่าสนใจมาก จึงอยากคัดลอกมาโพสต์ให้เพื่อน ๆ (โดยเฉพาะคนแก่ อิอิ) ได้อ่านกัน

ชื่นใจกับการแก่

ชีวิตคนเราดู ๆ ก็แสนจะธรรมดา เริ่มต้นด้วยการเกิดแล้วแก่แล้วก็มีการเจ็บ บางคนเจ็บมากบางคนเจ็บน้อย บางคนก็เจ็บกาย บางคนก็เจ็บใจ ดู ๆ ก็ง่าย ๆ แค่นี้เอง แต่ความเป็นอยู่ของแต่ละชีวิตที่นี่ช่างแสนประหลาดพิสดาร พิลึกกึกกือ แตกต่างกันอย่างคิดไปเท่าไรก็คิดไม่ถึงเสียจริงเจียว แต่ละคนก็ย่อมรู้ได้ด้วยตนเอง รู้ไปเป็นไปตามกาลเวลา รู้ไปมาก็ต้องถึงตอนแก่เข้าจนได้ ถ้าไม่รีบตายข้ามขั้นไปเสียก่อนที่จะแก่

คนแก่ที่สตอกโฮล์มนี้ ดู ๆ แล้วน่าแก่เสียจริง ๆ มีที่อยู่ให้แสนสุขแสนสบาย มีเครื่องประกอบช่วยลดความทุกข์ได้หลาย ๆ อย่าง คนแก่แล้วหาความสบายยาก อย่าไปหาเครื่องเพิ่มความสุขเลย เอาแต่เพียงบรรเทาความทุกข์ก็บุญเหลือแล้ว เพื่อนของคุณแม่เคยคุยกับคุณแม่อย่างสนุกสนานเมื่อตอนท่านทั้งสองอายุได้แปดสิบสามปี ว่าเดี๋ยวนี้ถ้าใครมาให้พรว่าให้อายุยืนสักหมื่นปีละก็ อยากด่าเสียเชียว อยู่ไปทำไมตั้งร้อยปีพันปี แค่ 80 ปี นี่ก็เดี๋ยวก็เจ็บนั่นเดี๋ยวก็ปวดนี่ หาความสบายได้ที่ไหน ทั้ง ๆ ที่บุตรี บุตราท่านก็เป็นศัลยแพทย์ อายุรแพทย์ สารพัดแพทย์ ทั้งหลานเหลนก็มีทั้งพยาบาล หมอตา หมอฟัน แต่ความเจ็บปวดนี่ตัวใครตัวมันไม่เข้าใครออกใคร

แต่ดูคนแก่ที่สตอกโฮล์มแล้ว ดูเหมือนอายุจะยืนหมื่่นปีเอาจริง ๆ เดินไม่ถนัดหรือ ก็มีไม้เท้าให้สารพันชนิด ที่ว่าแก่แล้วเดินสามขาคือแถมไม้เท้าอีกขานั้น ไม้เท้าที่นี่มีไม่ใช่หนึ่งขา จะเอากี่ขาก็มีทั้งนั้น เคยเห็นลองนับดูรวมทั้งเท้าจริง ๆ ด้วยมีถึงสิบขา แต่เขาประกอบให้ใช้มืออย่างสะดวกสบาย เป็นไม้บ้างเป็นโลหะบ้างตามความเหมาะสม เป็นอันว่าไม่ต้องล้มแน่ ถ้าเดินไม่ได้ก็นั่งเก้าอี้เข็นอย่างมีคนเข็นให้ก็ได้ ใช้มือหมุนล้อเอาเองก็ได้ หรือบางทีมีเครื่องยนต์เหมือนรถยนต์ คือใช้มือกดสวิตช์ตรงที่มือจับ เก้าอี้ก็เคลื่อนไปได้ช้า ๆ เหมือนกับขับรถ แต่เก้าอี้ยนต์นี้มีน้อย คงจะแพงมากไม่ได้สอบถามรายละเอียด ได้แต่ดูด้วยตา อาจใช้เคลื่อนด้วยไฟฟ้าก็ได้  แต่ความรู้สึกเหมือนนั่งรถยนต์เลย ขอเรียกเองว่าเก้าอี้ยนต์ หูฟังไม่ค่อยได้ยินหรือ ก็มีเครื่องช่วยฟัง นิดเดียวไม่เกะกะเลย มีสายใส่เข้าไปในหู มีที่เกาะอยู่กับใบหูนิดเดียว ใส่แวนตาทับลงไปก็ได้ ไม่เกะกะกันเลย ห้องน้ำ ห้องส้วมสำหรับคนแก่ก็กว้างขวางมีที่เกาะที่จับสบาย ทุกแห่งที่มีห้องน้ำจะต้องมีห้องแยกเป็น ห้องน้ำหญิง ห้องน้ำชาย ห้องน้ำคนแก่ ห้องน้ำเด็ก ช่างสะดวกสบายไปเสียทุกอย่าง

บ้านคนแก่แห่งหนึ่งตั้งอยู่บนแหลมชายเกาะ เป็นหมู่ตึกหลายชั้น แต่ละตึกสูงต่ำลดหลั่นกันตามรูปของเนินเขา แต่ละตึกมีทางเดินที่สองข้างทางมีต้นไม้ ไม้ดอกต่าง ๆ สีประดับประดาไว้สวยงาม ทางเดินก็เรียบกว้างสะอาด วกวนขึ้นลงไปตามชายน้ำ มีสนามหญ้าเขียวเรียบ ที่นั่งอยู่นี้ข้างหน้าเห็นสะพานข้ามระหว่างเกาะ บนสะพานมีรถวิ่งขวักไขว่ แต่ไม่มีเสียงหนวกหู และไม่มีควันเสียเลย อากาศบริสุทธิ์ยังกับอยู่ในโลกทิพย์ที่ไม่ใช่โลกมนุษย์นั่นเชียว ภายในตัวตึกบางตึก ชั้นล่างมีร้านค้าของใช้ของกินจำเป็นจิปาถะเหมือนซุปเปอร์มาเก็ตเล็ก ๆ มีเรสเตอรองสะอาดสะอ้านกว้างขายอาหารลดราคาสำหรับคนแก่ทุกคน คนภายนอกก็เข้าไปรับประทานอาหารได้ตามปกติถ้าไม่ใช่คนแก่ มีห้องแสดงดนตรีพร้อมที่นั่งดู นั่งฟังโอ่โถงพอสะบายเหมาะสมกับจำนวนคน มีห้องสำหรับพักผ่อนเป็นส่วนกลาง มีห้องสมุด มีห้องให้ทำเย็บปักถักร้อย ห้องทอผ้าได้วยมือ มีที่เล็ก ๆ ใครทำอะไรก็ได้ทำไป มีห้องแต่งผมทั้งชายและหญิง    คนที่ยิ่งอายุมากยิ่งแต่งกายสวยงามมาก ประดับประดาเสื้อผ้าอาภรณ์เต็มยศดูสวยงามและสะอาดตาทั้งหญิงและชาย เป็นระเบียบเรียบร้อย ทั้งการเคลื่อนไหวไม่เป็นที่รบกวนเกะกะกันเลย พูดจาปราศรัยก็ไม่ร่บกวนคนข้างเคียง รักษากฏรักษาระเบียบเป็นตัวอย่างที่ดีจริง ๆ 

คนแก่บางคนชอบมีสัตว์เลี้ยงไว้เป็นเพื่อน แม้แต่สัตว์เลี้ยงก็รู้ภาษา ถึงเวลาเจ้าของต้องพาไปทำธุระในตอนเช้าครั้งหนึ่งและตอนก่อนนอนอีกครั้งหนึ่ง เขาจัดที่ไว้ให้สำหรับสุนัขถ่ายทุกข์ เจ้าของสุนัขก็ต้องมีถุงพลาสติกติดตัวไปด้วย พอสุนัขถ่ายเสร็จเจ้าของต้องใช้ถุงพลาสติกเก็บอุจจาระไปทิ้งในที่ที่จัดไว้ให้ ฉะนั้นถนนในสตอกโฮล์มจะไม่มีความสกปรกจากสุนัขเลย เท่าที่เห็นรู้สึกว่าสุนัขทุกตัวจะแสนรู้เสียจริง ๆ เวลาขึ้นรถเมล์รถไฟไปกับเจ้าของ ไม่ได้ออกนอกลู่นอกทางไปตอแยใคร ๆ ให้รำคาญ บางคนเจ้าของไม่ต้องผูกโซ่ เวลาข้ามถนนก็เดินคู่ไปกับเจ้าของเลย  ไม่มองไม่แลใครทั้งนั้น เขาช่างฝึกได้น่าชื่นใจเสียเหลือเกิน แต่เพื่อความเป็นธรรมสำหรับผู้ที่ไม่ชอบสุนัข ตู้บางตู้ในรถไฟเขาก็ทำเครื่องหมายห้ามนำสุนัขเข้าไป รถเมล์บางคันถ้าผู้โดยสารแน่นนัก เจ้าของสุนัขเขามีอัธยาศัยคอยไปคันที่พอไปได้ เป็นธรรมดาโลกทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีคนรักเท่าผืนหนัง มีคนชังเท่าผืนเสื่อ ต่างคนต่างทำทุกอย่างด้วยถ้อยทีถ้อยอาศัยกันก็อยู่ร่วมกันได้อย่างสบาย

ในที่อยู่คนแก่นี้ ห้องลิฟต์ดูจะใหญ่เป็นพิเศษเพื่อความสะดวกสบายและปลอดภัย ระบบไฟกับระบบน้ำนี่ก็ประหลาด ดูเหมือนกับจะเหลือเชื่อเอาทีเดียว ตึกไม่ว่าสูงกี่ชั้นน้ำร้อนน้ำเย็นขึ้นไปถึงหมด และไหลแรงเหมือนกันหมดทุกชั้น ไฟฟ้าไม่เคยเห็นอึดอัดขัดข้องเลย มีอะไรขัดข้องปุ๊ปก็แก้ไขปั๊บ เครื่องทุ่นแรงมีมากมายหลายชนิด เกือบจะไม่ทราบว่าอะไรเป็นอะไร จะใช้ไม่ถูกเสียก็ไม่ทราบ ถ้าเกิดอยากจะใช้ขึ้นมาบ้าง คงงงงวยพอสมควร

รวมความแล้วคนแก่ที่นี่ไม่ต้องพึ่งพาอาศัยใครเลยก็เกือบจะได้ อยู่อย่างเป็นสุขสงบ ไม่มีใครรบกวนและไม่ต้องรบกวนใครมาก อยากเพลิดเพลินกับธรรมชาติ ก็มีเสียงนกร้อง นั่งดูเดือนตก นั่งฟังนกร้อง ดูน้ำดูฟ้าอยู่ในบ้านก็มองเห็น อยากเพลิดเพลินกับวิทยาศาสตร์ ก็มีวิทยุ โทรทัศน์ เครื่องเทปต่าง ๆ ยังกับว่ามีโรงหนังโรงละครอยู่ในบ้าน จะเลือกดูชาติใดภาษาใดก็ได้ เป็นเจ้าของความแก่ที่ช่างน่าเป็นสุข นี่กระไร ท่านผู้อ่าน อ่านแล้วอยากจะเป็นคนแก่บ้างไหมคะ?

ผมใช้เวลาประมาณ ๔๕ นาที นั่งพิมพ์บทความนี้มานำเสนอเพื่อน ๆ เพื่อให้เกิดกำลังใจที่จะเป็นคนแก่ที่มีความสุขในอนาคต...