ซ่อมกระเบื้องปูพื้น ๒

วันก่อนช่างเหอะเขียนเรื่อง "ซ่อมกระเบื้องปูพื้น ๑"   โดยลงท้ายว่า... ก่อนที่จะปูกระเบื้องแผ่นใหม่ก็จะต้องเทปูนอุดช่องว่างและรอยแตก (ที่เห็นในภาพ) เสียก่อน

วันนี้เวลาประมาณ ๑๑ โมง...ผมตั้งใจนำจักรยานยนต์ออกไปซื้อทราย เพื่อทำงานชิ้นนี้ต่อ แต่พวกหัวปิงปองดันมาตั้งด่านอยู่หน้าโรงงาน UFC  (ช่างเก่งจริง ๆ สำหรับการเป่านกหวีด จับปากกา และเขียนใบสั่ง)  ผมต้องรอจนเที่ยงกว่า ๆ ถึงได้นำแมงกะไซค์ออกจากบ้าน....

แก้คำผิด maket = market

ที่ ๆ ผมจะไปซื้อทรายอยู่เลยสี่แยกบ้านหมอสมไปหน่อยนึง  อยู่ทางด้านซ้ายมือ หาไม่ยากครับ!  เห็นกองหินกองทรายก็เลี้ยวเข้าไปได้เลย...

ผมขี่จักรยานยนต์ไปจอดใกล้ ๆ กองทราย บอกกับคนขายว่า "ขอซื้อทราย ๑ ไต้"  คำว่า "ไต้" หมายถึง "กระสอบ" เค้าถามว่าจะเอาไปทำอะไร พอรู้ว่าผมจะนำไปผสมปูนเทพื้น ก็หิ้วกระสอบทรายที่ไม่ใช่ทรายละเอียดมาให้ (ราคาเท่ากันทั้งทรายหยาบและทรายละเอียด คือกระสอบละ ๒๐ บาท)  

กระสอบทรายถูกวางไว้ข้างหน้า..ระหว่างลำแข้ง  ต้องใช้หัวเข่าหนีบเอาไว้  ผมจ่ายเงิน ๒๐ บาทแล้วปรับสมดุล ก่อนที่จะบิดคันเร่งบังคับให้รถวิ่งมุ่งหน้ากลับบ้าน  

ระหว่างทางจะต้องผ่านโรงเรียนนานาชาติที่เคยไปสอนเมื่อหลายปีมาแล้ว...ผมเห็นป้ายชื่อถูกเปลี่ยนจาก "โรงเรียนนานาชาตินวัตภูมิ" ไปเป็น "โรงเรียนนานาชาติอังกฤษแห่งภาคเหนือ"  จึงได้หยุดถ่ายภาพไว้ ๑ บาน  คิดในใจว่าเดือนสิงหาคมนี้ Cranberry จะเปิดอีกแห่งหนึ่ง....คงสนุกกันใหญ่!! 

เดินทางต่อไปได้อีกไม่ไกล...พระพิรุณก็เทลงมา!!   ผมไม่ยอมหยุด  พาเ่จ้าเพื่อนยากมุ่งหน้าฝ่าสายฝนจนถึงบ้าน!! 

คุณลุงซึ่งกำลังเทปูนอยู่หน้าบ้านคุณวิสูตรเห็นผมนำกระสอบวางกับพื้นก็ถามว่าอะไร ผมตอบว่าเป็นทรายที่จะเอามาผสมปูนเทอุดรอยแตกก่อนปูกระเบื้อง แกชี้ไปที่กองทรายแล้วบอกว่า "เอาที่นี่ก็ได้... ใช้แค่นิดเดียวเอง"  แล้วถามต่อว่า "ปู๋นมีแล้วกา?"  ผมตอบว่ายังไม่มี กำลังจะออกไปซื้อ นายช่างผู้ใจดีก็บอกว่า "เอาตี้นี่ไปใจ้ก่อได้"

รู้ว่าผมเกรงใจ...คุณลุงบอกว่าไม่เป็นไรหรอก บ้านใกล้เรือนเคียง เดี๋ยวจะบอกเจ้าของเค้าให้  (หมายเหตุ -  ทั้งหมดเป็นการสนทนาด้วยคำเมือง)  จากนั้นก็ตักปูนประมาณเกือบครึ่งถัง นำมาวางให้ไว้ที่หน้าบ้าน

ผมหาเศษไม้ยาว ๆ มาวางกั้น แล้วตวงทรายใส่ลงในถังปูน (ไม่ผสมบนพื้นให้เลอะเปล่า ๆ) ในอัตราส่วน ๒ ต่อ ๓  จากนั้นก็เทน้ำลงไป แล้วใช้เกรียงกวนให้เข้ากัน   หิ้วถังขึ้น...ผมบิดข้อมือไปมาให้ทรายกับปูนผสมเข้าเป็นเนื้อเดียวกัน ก่อนที่จะนำไปวางไว้หน้าบ้าน แล้วใช้เกรียงตักปูนใส่ลงในร่องและช่องว่างที่เห็น...

ผมใช้ปลายเกรียงกระซวก ๆ ให้ปูนเข้าอุดจนเต็ม แล้วแต่งหน้าให้เรียบ  แต่ก็ไม่ให้มีระดับเสมอกับพื้นเดิมซึ่งยังจะต้องสกัดออกอีกหน่อย... 

เรียบร้อยแล้ว....ปูนหมดพอดี!  ผมนำถังไปล้างก่อนส่งคืน!

เดินไปหานายช่างที่กำลังผสมปูน   วางถังลง...ผมยกมือไหว้พร้อมกับกล่าวขอบคุณ  ไม่คาดคิดมาก่อน...ช่างปูนผมขาวรีบวางมือ รับไหว้ แล้วพูดว่า "บ่อต้องไหว้ก่อได้"

อันความซาบซึ้งมิได้เกิดจากปูนแค่ครึ่งถัง แต่เป็นเพราะน้ำใจของลุงสล่าผู้ยึดมั่นอยู่ในความเรียบง่ายและชีวิตที่พอเพียง  มันมีมากจนประเมินค่ามิได้!!