ผมไม่รู้หรอกว่าวันนี้เป็นวันครู! เนื่องจากผมไม่ได้เป็นครูโดยอาชีพ ไม่เคยเรียนวิชาการสอน ไม่มีใบประกอบอาชีพครู เคยไปสอนที่โรงเรียนเพ็ญจิตตพงษ์ประมาณ ๑ ปี ก็แค่เพียงไปทำหน้าที่แทนพี่ชายซึ่งล้มป่วยเท่านั้น...
พอดีไม่ดูโทรทัศน์ซะด้วย ก็เลยไม่รู้ว่าวันนี้เป็น “วันครู” มารู้ก็ต่อเมื่อได้รับของขวัญซึ่งคุณแม่ของน้องเจ้าขาอุตส่าห์ขับรถนำมามอบให้ (ทั้ง ๆ ที่น้องเจ้าขาป่วย ไม่สามารถมาเรียนไวโอลินได้ในวันนี้) พร้อมกับการ์ดที่เขียนว่า “วันครู 16 ม.ค. 2554 ขอคารวะพระคุณครู น้องเจ้าขา” อ่อ…เป็นวันครูหรือนี่!
ผมพยายามคิดว่าในชีวิตที่ผ่านมาเคยได้รับของขวัญวันครูจากใครมาก่อนหรือไม่ สมองผมเริ่มต้นสแกน โอ..มันย้อนกลับไปถึงตอนที่ปั่นจักรยานไปสอนพวกนายตุ้ย นายติ๊ก ที่วัดเจ็ดยอดโน่น แล้วผู้เรียนได้ตอบแทนผมด้วยการไม่จ่ายค่าเช่าบ้านให้คุณแม่ สแกนไปเรื่อย ๆ เห็นนายโจ้ มือกีต้าร์ เป็นภาพตอนที่ผมเลิกงานเล่นเปียโนที่ห้องอาหารกาดสวนแก้วเวลาบ่ายสองโมง แล้วพาผู้เค้าขึ้นไปฝึกร้องเพลงด้วยตำรา 333 ของ Zoltán Kodály บนดาดฟ้าโรงแรม หุหุ นายโจ้ก็ช่างดีเหลือเกิน ตอบแทนผมด้วยการเบี้ยวเงินไป ๕๐๐ บาท (วันนั้นนายโจ้ไปหาผมที่โรงแรมพิมาน ผมเลี้ยงข้าวเย็น แล้วฝากเงินไป ๕๐๐ บาทเพื่อขอให้ซื้อแผ่นโปรแกรมภาษาญี่ปุ่นที่พันธุ์ทิพย์พลาซ่าให้ นายโจ้เงียบหายไปนับแต่วันนั้น)
งั่ม ๆ ผมเคยได้รับแต่การตอบแทนที่เจ็บปวด แต่พอได้อ่านการ์ดบนของขวัญจากน้องเจ้าขา ก็เกิดความรู้สึกอย่างบอกไม่ถูก ไม่คาดคิดมาก่อนครับ
เอ้า! สแกนต่อ ผมปรับความละเอียดให้สูงขึ้นอีกนิด นั่นไง!…เจอแล้ว มีอยู่ครั้งหนึ่ง เมื่อ ๒ ปีก่อน “น้องอ้อ” เคยมอบปากกาหมึกแห้งด้ามโตให้ผมเนื่องในวันครู ไม่นานก่อนที่จะถูกเปลี่ยนชื่อไปเป็น “ครูอ้อเล็ก” เมื่อได้ไปเป็นครูสอนไวโอลินอยู่ที่มีทองเปียโน ตั้งแต่นั้นก็ไม่เคยได้ข่าวจากน้องอ้อแม้แต่ครั้งเดียว!
กลับมาเล่าเรื่องนักเรียนไวโอลินตัวน้อยดีกว่า วันนี้มีนักเรียนมา ๔ คนคือ มะเหมี่ยว เมเปิล กระเต็น และ บาร์บี้ ขาดน้องเจ้าขาซึ่งไม่สบาย ผมอุ่นเครื่องนักเรียนด้วยการให้เล่นฝึกหัด “เร-โด” และ “โดเรมีฟา-ฟามีเรโด” แล้วทบทวนบทเพลง Twinkle, Twinkle Little Star สองวรรคแรก จากนั้นก็ต่อ ๒ วรรคที่เหลือให้ นักเรียนต้องเล่นพร้อมกัน ตามเสียงเปียโน หลาย ๆ รอบ ก่อนที่จะได้หยุดพัก ๑๕ นาที…
ช่วงหลัง ผมจี้หนักขึ้น ต้องขอขอบคุณผู้ช่วยสอนทุกคนที่ช่วยกันทำให้น้องเมเปิล กระเต็น และบาร์บี้เล่นเพลง Twinkle, Twinkle Little Star ได้ในที่สุด แม้จะยังไม่คล่อง แต่ก็สามารถนำกลับไปซ้อมที่บ้านโดยมีผู้ปกครองซึ่งได้อยู่ร่วมในชั้นเรียนมาโดยตลอดคอยช่วยชี้แนะ….
นับว่าเป็นก้าวแรกที่ทำให้ดาวดวงน้อยเริ่มส่องประกายให้เห็นบ้างแล้ว!!
No comments:
Post a Comment